O książce: rok / W 1987 roku wybuchła supernowa "Nautilus Pompilius". Tajemnicza grupa ze Swierdłowska natychmiast pobiła wszelkie rekordy sowieckiej popularności, tajemniczy młodzieniec na scenie oczarował wszystkich, od babć po wnuczki, setki kilometrów taśmy zużyły się do dziur... W 1988 r. „Nau” zagrzmiał po całym świecie kraju, jak kiedyś zrobili to tylko Kobzon i Pugaczowa, linie okazały się hitem - parady były wypełnione solidnym „Nautilusem”, przewidywano, że grupa będzie miała wielką przyszłość, duże pieniądze itp. itd. W roku 1989 , wbrew wszelkim przepowiedniom, „Nautilus” stał się tajemnicą roku, żadnych koncertów, żadnych nagrań, nawet nie. Plotki o nim były prawie niemożliwe. Rok później Butusow ponownie pojawił się na muzycznym horyzoncie, dojrzały, nowy, z nowymi piosenkami, z różnymi piosenkami. W kontaktach z innymi muzykami i w kilku wywiadach starannie unikał pytań, a było ich mnóstwo. Po prostu śpiewał swoje piosenki. I próbowałam, zdaje się, nie myśleć o przeszłości... W której nie byłam sama. Dima Umetsky, jego były partner, prawie brat, z którym wspólnie stworzyli kiedyś grupę Nautilus, już nie raz stwierdził, że w ogóle nie zna nazwy „Nautilus”. A reszta, przeszłość i teraźniejszość, wciąż bez większego pragnienia zwraca się w przeszłość. Ale to wciąż była przeszłość.